| 選讀撒丁主教麥利督「逾越節講道詞」 | Ex Homília Melitónis Sardiáni epíscopi in Pascha (Nn. 2-7. 100-103: SCh 123, 60-64. 120-122) |
| 基督讚 | Præconium Christi |
| 親愛的弟兄們，你們要知道：逾越節的奧蹟同時是新的、又是舊的，是永遠的、又是暫時的，是可朽的、又是不朽的，是會死的、又是不死的。 從法律觀點看，它是舊的；從聖言觀點看，則是新的；就其為預像講，它是暫時的；由於它賦予聖寵，因此又是永遠的；它是可朽的，因為祭殺了綿羊；又是不朽的，因為它含有主的生命；是死的，因為指基督被埋葬在地下；是不死的，因為基督從死者中復活。 固然，律法是舊的，但聖言是新的。預像是暫時的，但恩寵是永遠的；綿羊是可朽的，但主是不朽的；祂被殺害，因為祂願作羔羊；祂從死者中復活，因為祂是天主。 事實上，基督「如同被牽去待宰的綿羊」，可是祂並不是綿羊，祂又像「一隻默不作聲的羔羊」，但祂並不是羔羊。因為預像已消逝，所預示的真理已來到：天主代替了羔羊，一個人取代了綿羊；這個人就是基督，祂包括萬有。 因此，綿羊的宰殺，逾越節的慶典，以及律法的條文，都在耶穌基督身上實踐；舊約中所有的一切，尤其新約中的一切，都是指向基督的。 原來，律法為聖言取代，舊的律法為新的取代（二者均出自熙雍與耶路撒冷）。誡命變成了恩寵，預像變成了事實；羔羊變成了聖子，綿羊變成了一個人；人又變為天主。 主雖是天主，却穿上了人性，為受苦的人受苦，為俘虜而遭受捆綁，為有罪的人被判罪，為被埋葬的人被埋葬。祂從死者中復活，大聲說：「誰要和我爭辯？讓他走到我面前來！」我釋放了那被宣判有罪的人；我使死者復活，我使被埋葬的人再站起來。誰敢反對我？祂說：「我是基督；我已摧毀死亡，我已戰勝了仇敵；我已粉碎陰間，我已把強魔捆住，我已把人類提拔到高天之上。」祂說：「我就是基督。」 所以，所有受罪惡玷污的各國民眾，你們都來接受罪赦罷！我是你們的赦免。我是帶給人救恩的逾越節。我是那為你們而被祭殺的羔羊。我是你們的贖金。我是你們的生命。我是你們的復活。我是你們的光明。我是你們的救援。我是你們的君王。我將把你們高舉到諸天之上；我將使你們復活起來，我將把在天之父顯示給你們；我將用我的右手提拔你們。」 | Intellégite, caríssimi: novum est et vetus paschále mystérium, ætérnum et temporále, corruptíbile et incorruptíbile, mortále et immortále. Vetus iuxta Legem, novum iuxta Verbum; temporáneum figúra, ætérnum grátia; corruptíbile ovis immolatióne, incorruptíbile vita Dómini; mortále eius sepultúra in terra, immortále eius resurrectióne a mórtuis. Vetus quidem est Lex, sed novum Verbum; temporális figúra, ætérna grátia; corruptíbilis ovis, incorruptíbilis Dóminus, qui immolátus est ut agnus, resurréxit ut Deus. Nam tamquam ovis ad occisiónem ductus est, nec tamen ovis erat, et sicut agnus sine voce, nec tamen agnus erat. Figúra enim tránsiit et véritas est invénta: pro agno Deus, et pro ove homo, in hómine autem Christus qui cóntinet ómnia. Ergo immolátio ovis et celebrátio paschæ et scriptúra Legis finem habuérunt Christum Iesum, propter quem ómnia in Lege véteri contingébant, magis vero in órdine novo. Lex enim facta est Verbum, et antíqua facta est nova (utráque autem e Sion et Ierúsalem egréssa), et præcéptum transívit in grátiam, et figúra in veritátem, et agnus in Fílium, et ovis in hóminem, et homo in Deum. Dóminus, cum esset Deus, índuit hóminem, et passus pro patiénte, et vinctus pro captívo, et condemnátus pro nóxio, et sepúltus pro sepúlto, resurréxit a mórtuis, et hanc magnam emísit vocem: «Quis est qui condémnet me? Accédat ad me. Ego damnátum solvi, ego mórtuum vivificávi, ego sepúltum suscitávi. Quis contradícet mihi? Ego, inquit, Christus sum, qui mortem destrúxi, qui inimícum triumphávi, qui inférnum calcávi, qui fortem alligávi et rápui hóminem in cælórum sublímia: ego, inquit, qui Christus sum. Veníte ígitur, omnes hóminum natiónes peccátis conglutinátæ et remissiónem accípite peccatórum. Ego enim vestra sum remíssio, ego pascha salútis, ego agnus immolátus pro vobis, ego vestrum lavácrum, ego vita vestra, ego resurréctio vestra, ego lux vestra, ego vestra salus, ego rex vester. Vos ego éffero in alta cælórum; vos ego resuscitábo, vobísque osténdam Patrem qui est in cælis; vos ego mea déxtera suscitábo». |
No comments:
Post a Comment