| 選讀某古代作者逾越節講道詞 | Ex Homília pascháli Auctóris antíqui (Sermo 35, 6-9: PL 17 [ed. 1879], 696-697) |
| 基督是復活與生命之主 | Christus auctor resurrectionis et vitæ |
| 保祿想到世人重獲救恩，不禁歡呼說：「就如死亡藉著亞當而進入此世，同樣，救援藉著基督而得以恢復。」又說：「第一個人出於土，是屬於地上的，第二個人出於天，是屬於天上的。」 保祿又說：「就如我們曾帶著地上的肖像」，就是生長在罪惡中的舊人的肖像；「因此，我們要帶著天上的肖像」，就是我們要在基督內保持著那被接受、被救贖、被恢復、被淨化的人性。因為按照同一保祿所說：基督應佔首位，因為祂是復活與生命之主；然後是屬於基督的人，即凡效法基督而度聖潔生活的人。他們因基督的復活生活在不動搖的希望中，他們將與基督共同分享祂所預許的天上的榮耀。正如主在福音中親口說過：「凡是跟隨我的，絕不會喪亡，必將出死入生。」 救主的苦難是人類生命的救援。救主之所以願意為我們死亡，是為了使我們藉著信仰祂而能永遠生活。祂曾願意暫時像我們一樣，為使我們得到祂所應許的永生，永遠同祂生活。 這就是那天上奧蹟的恩寵，這就是逾越節的恩賜，這就是一年一度令人渴望的慶節，這也是人新生命的開始。 在此慶節，嬰兒藉著聖教會生命的洗禮誕生在世，他們重生而成為純潔的嬰孩，發出無罪之良心的喊聲；因此，聖潔的父親，貞潔的母親，藉著信德為教會產生無數的子女。 在此慶節，那產生純潔生命的聖洗泉在信德的大樹、十字架下閃爍著許多燭光。在此，嬰兒藉著聖寵的恩賜而被聖化，並藉著舉行神聖奧跡而接受聖事的滋養。 在此，所有民族在教會的孕育之下，成為一個弟兄的團體，崇敬唯一天主，朝拜天主聖三的威名，並偕同先知，一年一度同唱慶節的聖詠說：「這是上主安排的一天，我們應當歡欣鼓舞。」 試問這是什麼日子呢？這個日子就是指我們的主耶穌基督自己；祂是生命的原始，光的起源，也是光明之主；祂論及自己說：「我是白日，誰若在白天走路，不會跌倒。」就是說：誰在一切事上跟隨基督，必將隨著祂的芳踪進入永光的境界。就如基督在世時祈求聖父說：「父啊！我願意，我在哪裡，那信仰我的人們也在哪裡，一如祢在我內，我在祢內；同樣，他們也在我們內。」 | Felicitátem reparátæ salútis Paulus récolens clamat: Sícuti per Adam mors intrávit in hunc mundum, ita et per Christum salus restitúta est mundo; et íterum: Primus homo de terra terrénus, secúndus homo de cælo, cæléstis. Et adíciens ait: Sicut portávimus imáginem terréni, id est, vetústi hóminis in crímine, sic portémus imáginem cæléstis, id est, suscépti, redémpti, reparáti, ac purificáti hóminis salútem teneámus in Christo, quia idem ipse Apóstolus ait: Inítium Christus, id est, auctor resurrectiónis et vitæ; deínde hi Christi, id est, qui in forma puritátis eius vivéntes, de spe resurrectiónis eius secúri erunt, cum ipso cæléstis promíssi glóriam possessúri, sicut ipse Dóminus in Evangélio ait: Qui, inquit, me secútus fúerit, non períbit, sed tránsiet de morte ad vitam. Ita Salvatóris pássio, vitæ humánæ salus est. Ad hoc enim pro nobis mori vóluit, ut nos in eum credéntes perpétuo viverémus. Vóluit pro témpore fíeri quod nos sumus, ut nos, æternitátis eius promissiónem adépti, cum eódem perpétuo viverémus. Hæc, inquam, illa est cæléstium mysteriórum grátia, hoc Paschæ donum, hæc optábilis anni festívitas, hæc exórdia gignéntium rerum. Hinc vitális lavácri sacræ Ecclésiæ éditi puerpério infántes, parvulórum simplicitáte renáti, balátu innocéntis pérstrepunt consciéntiæ. Hinc casti patres, pudícæ étiam matres novéllam per fidem stirpem prosequúntur innúmeram. Hinc sub fídei árbore ab útero fontis innócui cereórum splendet ornátus. Hinc cæléstis mériti sanctificántur múnere, et sacraménti spiritális célebri mystério saginántur. Hinc uníus plebis grémio beátæ Ecclésiæ nutríta fratérnitas, únicæ divinitátis substántiam ac virtútis trium nomen adorántes, psalmum ánnuæ festivitátis cum Prophéta concélebrant: Hic est dies quem fecit Dóminus: exsultémus et lætémur in eo. Quis, inquam, dies? Namque ille qui attríbuit vivéndi princípium, lucis exórdium, auctor lúminis, id est, ipse Dóminus Iesus Christus, qui de semetípso ait: Ego sum, inquit, dies; qui per diem ámbulat, non offéndit, id est: qui Christum in ómnibus séquitur, per eius vestígia usque ad ætérnæ lucis sólium transmeábit; sicut ipse Patrem pro nobis adhuc in córpore constitútus orat dicens: Pater, volo ut, ubi ego sum, ibi sint et hi qui in me credidérunt; ut sicut tu in me et ego in te, ita et illi máneant in nobis. |
No comments:
Post a Comment