| 選讀聖伯達神父《伯多祿前書釋義》 | Ex Commentário sancti Bedæ Venerábilis presbýteri in primam Epístolam Petri (Cap. 2: PL 93, 50-51) |
| 特選的種族，王家的司祭 | Genus electum, regale sacerdotium |
| 「你們是特選的種族，王家的司祭。」這是從前梅瑟給與天主的舊子民的讚詞，但現在伯多祿却恰當地把這讚詞用到萬民身上。因為他們相信了基督。祂身為角石，將萬民集合了在一起，分享那原屬於以色列的救恩。 他稱呼萬民為「特選的種族」，是由於他們的信德，也是為使他們與那些因拒絕活角石，而自身被拒絕的人有所區別。 他又稱他們是「王家的司祭」，因為他們是那位真司祭、至高君王身體的肢體。基督身為君王，把祂的王國給了自己的人；祂身為司祭，用自己的血祭洗淨了他們的罪惡。祂稱他們是「王家的司祭」，是要他們記起：常應盼望那永遠的王國，並應不斷向天主獻上無玷的祭品。 他們又被稱為：「聖潔的國民，屬於主的民族」。因為保祿解釋先知的教訓時、曾說過：「我的義人靠信德而生活，假使他退縮，他必不會中悅我心。但是，我們並不是那般退縮、而致喪亡的人，而是有信德、而能保全生命的人。」在宗徒大事錄裡，聖保祿也曾對厄弗所的長老們說：「聖神立了你們為監督，牧養天主用自己的血所取得的教會。」 因此，我們已成為我們的救主、用祂寶血所取得的子民，猶如從前以色列人民、藉羔羊之血從埃及被贖出了一樣。 因此，伯多祿在接下去的一節裡立刻又記起了舊約這項史實的奧妙意義，並說明這意義應以精神的方式，在天主的新子民中再度實現：「好使你們宣揚祂的德能。」因為梅瑟從埃及的奴役中解救出來的以民，在越過紅海、敵兵淹死後，曾高唱勝利詩歌，頌謝上主；同樣，我們藉洗禮得到罪赦後，也當為所接受的天恩感謝天主。 那些折磨天主子民的埃及人，他們也可解釋為黑暗或災禍，正適當地象徵那攻擊我們的罪惡，但這罪惡已在聖洗的水中被毀滅。 同樣，以色列子民的獲得自由，以及他們前往預許之福地的旅程，也正象徵基督救贖我們的奧蹟。因為我們藉此奧蹟，在基督恩寵的光照與領導下，是在走向天上居所的光明境地。那引導以民的雲柱與火柱，也就是基督恩寵之光的預像：雲柱與火柱在全部旅途中常常保護我們，免受黑暗勢力的侵害，並引導我們通過隱密的道路，而進入天主所預許福地中的家鄉。 | Vos autem genus eléctum, regále sacerdótium. Hoc laudis testimónium quondam antíquo Dei pópulo per Móysen datum est, quod nunc recte géntibus dat apóstolus Petrus, quia vidélicet in Christum credidérunt, qui velut lapis anguláris in eam, quam in se Israel habúerat, salútem gentes adunávit. Quas genus eléctum vocat propter fidem, ut distínguat ab eis, qui, lápidem vivum reprobándo, facti sunt ipsi réprobi. Regále autem sacerdótium, quia illíus córpori sunt uníti, qui rex summus et sacérdos est verus, regnum suis tríbuens ut rex, et ut póntifex eórum peccáta sui sánguinis hóstia mundans. Regále sacerdótium eos nóminat, ut et regnum speráre perpétuum, et hóstias immaculátæ conversatiónis Deo semper offérre memínerint. Gens quoque sancta et pópulus acquisitiónis vocántur, iuxta id quod apóstolus Paulus, prophétæ senténtiam expónens, dicit: Iustus autem meus ex fide vivit; quod si subtráxerit se, non placébit ánimæ meæ; nos autem, inquit, non sumus subtractiónis in perditiónem, sed fídei in acquisitiónem ánimæ. Et in Actibus Apostolórum, Vos Spíritus Sanctus pósuit epíscopos régere Ecclésiam Dómini, quam acquisívit sánguine suo. Pópulus ergo acquisitiónis facti sumus in sánguine nostri Redemptóris, quod erat quondam pópulus Israel redémptus sánguine agni de Ægýpto. Unde et in sequénti quoque versículo mýstice véteris recordátus históriæ, et hanc étiam novo Dei pópulo spiritáliter docet impléndam dicens: Ut virtútes annuntiétis eius. Sicut enim hi, qui de Ægýptia servitúte liberáti sunt per Móysen, carmen triumphále post tránsitum maris Rubri et demérsum Pharaónis exércitum Dómino decantárunt, ita et nos opórtet post accéptam in baptísmo remissiónem peccatórum dignas benefíciis cæléstibus repéndere grátias. Namque Ægýptii, qui pópulum Dei affligébant, qui étiam ténebræ vel tribulatiónes interpretántur, apte per sequéntia nos peccáta, sed in baptísmate deléta, signíficant. Liberátio quoque filiórum Israel, et ad promíssam olim pátriam perdúctio, cóngruit mystério nostræ redemptiónis, per quam ad lucem supérnæ mansiónis, illustránte nos ac ducénte Christi grátia, téndimus; cuius lucem grátiæ étiam illa nubis et ignis colúmna monstrávit; quæ eos et in toto itínere illo a ténebris deféndit nóctium, et ad promíssas pátriæ sedes inenarrábili calle perdúxit. |
No comments:
Post a Comment