Wednesday, April 26, 2023

5월 3일 : 성 필립보와 성 야고보 사도 축일 | Maius 3 : Ss. Philippi et Iacobi, Apostolorum, Festum

테르툴리아누스 사제의 저서 ‘이단자들에 대한 규정’에서 Ex Tractátu Tertulliáni presbýteri de præscriptióne hæreticórum (Cap. 20, 1-9; 21, 3; 22, 8-10: CCL 1, 201-204)
사도들의 복음 선포 De apostolica prædicatione
우리 주 예수 그리스도께서는 세상에 계실 때 당신이 어떤 분이며 또 과거에 어떤 분이었는지를 알려 주셨고, 당신께서 실현하시고자 오신 성부의 뜻은 무엇이고 인간이 무엇이며 인간이 무엇을 해야 하는지를 알려 주셨습니다. 이것은 어떤 때 백성들 앞에서 드러나게 전해 주셨고 또 어떤 때에는 당신 제자들에게만 따로 전해 주셨습니다. 이 제자들 중에 열두 명의 으뜸들을 뽑으시어 민족들의 스승으로 삼으셨습니다.

부활하신 후 성부께로 돌아가실 때 제자 중 하나를 제외하고 나머지 열한 명의 제자들을 민족들에게 파견하시어 그들을 가르치고 성부와 성자와 성령의 이름으로 세례를 베풀도록 하셨습니다. 사도(이 명칭은 “파견된 자”를 뜻합니다.)들은 즉시 주사위를 던져 다윗의 시편에 있는 예언의 귄위에 의거하여 열두 번째 사도로 유다 대신 마티아를 뽑았습니다. 그들은 약속에 따라 기적을 행하고 담대히 말할 힘을 주시겠다는 성령의 은총을 입어 예수 그리스도에 대한 신앙을 먼저 유다에서 선포했고, 그 다음 유다인들이 거부할 때 그 동일한 신앙의 가르침을 온 세계에 나아가 선포하여 교회를 세웠습니다.

그들은 이런 식으로 도시마다 교회를 세웠습니다. 그리고 거기서부터 다른 교회들은 신앙의 새싹과 가르침의 씨앗을 받았고 또 끊임없이 받아 교회들이 되었습니다. 이로써 그 교회들은 사도들의 교회의 후예로서 사도적 교회라고 여겨지게 되었습니다. 모든 사물들은 그들의 기원에 종속시켜 생각해야 합니다. 그래서 이들 교회는 수적으로 많다 해도 그들이 유래한 시원적 사도 교회와 동일합니다. 따라서 모든 교회들이 하나의 교회를 이루므로 모두가 시원적이고 모두가 사도적입니다. 이 교회들이 서로 보여 주는 평화와 형제애와 환대가 이 일치를 표시해 줍니다. 이와 같은 것들의 기초는 동일한 신비의 유일한 전승입니다.

사도들이 가르친 것, 즉 그리스도께서 그들에게 계시하신 것이 무엇인지를 알리려면 사도들이 세운 이 교회의 신앙 외에 다른 길이 없습니다. 사도들은 이 교회에서 생생한 목소리로 직접 복음을 선포하였으며, 훗날 편지를 통해서 그 신앙을 선포하였습니다. 주님께서 어느 날 “아직도 나는 할 말이 많지만 지금은 너희가 그 말을 감당할 수가 없다.”고 말씀하셨고, 이에 더하여 “그러나 진리의 성령의 오시면 너희를 이끌어 진리를 완전히 깨닫게 하여 주실 것이다.”라고 말씀하셨습니다. 이 말씀은 사도들이 진리의 영을 통하여 진리를 완전히 깨닫게 되리라는 약속을 받았기에 그들은 모르는 것이 하나도 없었다는 것을 보여 줍니다. 사도행전의 성령 강림 기사가 증명해 주듯이 주님은 이 약속을 분명히 성취하셨습니다.
Christus Iesus Dóminus noster, quid esset, quid fuísset, quam Patris voluntátem administráret, quid hómini agéndum determináret, quámdiu in terris agébat, ipse pronuntiábat sive pópulo palam, sive discéntibus seórsum, ex quibus duódecim præcípuos láteri suo allégerat, destinátos natiónibus magístros.

Itaque, uno eórum decússo, réliquos úndecim digrédiens ad Patrem post resurrectiónem iussit ire et docére natiónes, tinguéndas in Patrem et Fílium et Spíritum Sanctum.

Statim ígitur Apóstoli —quos hæc appellátio missos interpretátur—assúmpto per sortem duodécimo Matthía in locum Iudæ ex auctoritáte prophetíæ quæ est in psalmo David, consecúti promíssam vim Spíritus Sancti ad virtútes et elóquium, primo per Iudǽam contestáta fide in Iesum Christum et Ecclésiis institútis, dehinc in orbem profécti eándem doctrínam eiúsdem fídei natiónibus promulgavérunt.

Et perínde Ecclésias apud unamquámque civitátem condidérunt, a quibus tráducem fídei et sémina doctrínæ céteræ exínde Ecclésiæ mutuátæ sunt et cotídie mutuántur ut Ecclésiæ fiant. Ac per hoc et ipsæ apostólicæ deputabúntur ut sóboles apostolicárum Ecclesiárum.

Omne genus ad oríginem suam censeátur necésse est. Itaque tot ac tantæ Ecclésiæ una est illa ab Apóstolis prima ex qua omnes. Sic omnes primæ et omnes apostólicæ, dum una omnes. Probant unitátem communicátio pacis et appellátio fraternitátis et contesserátio hospitalitátis. Quæ iura non ália rátio regit quam eiúsdem sacraménti una tradítio.

Quid autem Apóstoli prædicáverint, id est quid illis Christus reveláverit, non áliter probári debet nisi per eásdem Ecclésias, quas ipsi Apóstoli condidérunt, ipsi eis prædicándo tam viva, quod aiunt, voce quam per epístolas póstea.

Díxerat plane aliquándo Dóminus: Multa hábeo adhuc loqui vobis, sed non potéstis modo ea sustinére; tamen adíciens: Cum vénerit ille Spíritus veritátis, ipse vos dedúcet in omnem veritátem, osténdit illos nihil ignorásse, quos omnem veritátem consecutúros per Spíritum veritátis repromíserat. Et útique implévit repromíssum, probántibus Actis Apostolórum descénsum Spíritus Sancti.

No comments:

Post a Comment