| 選讀戴杜良神父論對異教徒的規定 | Ex Tractátu Tertulliáni presbýteri de præscriptióne hæreticórum (Cap. 20, 1-9; 21, 3; 22, 8-10: CCL 1, 201-204) |
| 論宗徒的宣講 | De apostolica prædicatione |
| 我們的主耶穌基督當祂生活在世時，曾親口說明祂是什麼身分，先前是什麼身分，聖父要祂奉行的旨意是什麼，祂給人制定什麼義務。這是祂公開地對民眾宣講，或在私下向祂的門徒們所講明的。祂從門徒們中間揀選了十二位，使他們生活在祂左右，並使他們成為萬民的導師。 其中之一曾經跌倒。基督復活後，當祂要返回天父那裏的時候，便命令其餘十一位宗徒去訓導萬民，並為他們施洗，使他們進入聖父、及子、及聖神內。 因此宗徒們──此字意為「奉派遣者」──立即根據達味聖詠預言的權威，由拈鬮選出第十二位宗徒瑪弟亞，遞補茹達斯。他們領受了所預許的聖神的能力，顯奇蹟和說各種語言的能力。他們首先在猶大為耶穌基督的信仰作證，並建立教會。然後首途赴世界各地，向萬國宣講同樣的道理和信仰。 宗徒們在各城市建立了教會。此後其他各地的教會從這初建的教會中接受了信仰的萌芽和教訓的種子，並繼續天天接受，而使其自身成為當地的教會。這樣，各地的教會就其為宗徒所建立的教會的椏枝，都被視為是傳自宗徒的。 一切事物必須追本溯源；因此，我們可以說，如此眾多的教會組成初期的唯一教會，因為一切教會都是由它而來。這些教會都是初期的，都是傳自宗徒的，因為所有的教會都是一個。為了證實這至一性，他們和平相處，互稱兄弟，彼此款待。這些法律所根據的原則無他，就是同一奧蹟的唯一傳統。 宗徒們宣講了什麼？就是說，基督啟示了給他們什麼？只從宗徒們所建立的教會求證即可。這些教會是宗徒們首先以所謂親口宣講，後來又用書信的方式所建立的。 有一次主曾清楚地說過：「我還有許多事要告訴你們，然而你們現在不能承擔。」但又繼續說：「當那一位真理之神來到時，祂要把你們引入全部真理。」這樣，祂指出使徒們無所不知，因為基督曾經應許，他們將藉著真理之神，獲得一切真理。果然，祂實踐了諾言，因為宗徒大事錄證實聖神的降臨。 | Christus Iesus Dóminus noster, quid esset, quid fuísset, quam Patris voluntátem administráret, quid hómini agéndum determináret, quámdiu in terris agébat, ipse pronuntiábat sive pópulo palam, sive discéntibus seórsum, ex quibus duódecim præcípuos láteri suo allégerat, destinátos natiónibus magístros. Itaque, uno eórum decússo, réliquos úndecim digrédiens ad Patrem post resurrectiónem iussit ire et docére natiónes, tinguéndas in Patrem et Fílium et Spíritum Sanctum. Statim ígitur Apóstoli —quos hæc appellátio missos interpretátur—assúmpto per sortem duodécimo Matthía in locum Iudæ ex auctoritáte prophetíæ quæ est in psalmo David, consecúti promíssam vim Spíritus Sancti ad virtútes et elóquium, primo per Iudǽam contestáta fide in Iesum Christum et Ecclésiis institútis, dehinc in orbem profécti eándem doctrínam eiúsdem fídei natiónibus promulgavérunt. Et perínde Ecclésias apud unamquámque civitátem condidérunt, a quibus tráducem fídei et sémina doctrínæ céteræ exínde Ecclésiæ mutuátæ sunt et cotídie mutuántur ut Ecclésiæ fiant. Ac per hoc et ipsæ apostólicæ deputabúntur ut sóboles apostolicárum Ecclesiárum. Omne genus ad oríginem suam censeátur necésse est. Itaque tot ac tantæ Ecclésiæ una est illa ab Apóstolis prima ex qua omnes. Sic omnes primæ et omnes apostólicæ, dum una omnes. Probant unitátem communicátio pacis et appellátio fraternitátis et contesserátio hospitalitátis. Quæ iura non ália rátio regit quam eiúsdem sacraménti una tradítio. Quid autem Apóstoli prædicáverint, id est quid illis Christus reveláverit, non áliter probári debet nisi per eásdem Ecclésias, quas ipsi Apóstoli condidérunt, ipsi eis prædicándo tam viva, quod aiunt, voce quam per epístolas póstea. Díxerat plane aliquándo Dóminus: Multa hábeo adhuc loqui vobis, sed non potéstis modo ea sustinére; tamen adíciens: Cum vénerit ille Spíritus veritátis, ipse vos dedúcet in omnem veritátem, osténdit illos nihil ignorásse, quos omnem veritátem consecutúros per Spíritum veritátis repromíserat. Et útique implévit repromíssum, probántibus Actis Apostolórum descénsum Spíritus Sancti. |
No comments:
Post a Comment