| 選讀都靈主教聖瑪西模講道集 | Ex Sermónibus sancti Máximi Taurinénsis epíscopi (Sermo 53, 1-2. 4: CCL 23, 214-216) |
| 基督的白晝 | Christus est dies |
| 陰府由於基督的復活而洞開；大地因教會的新教友而更新；天堂被聖神敞開。因為洞開的陰府讓亡者出來；更新的大地產生了復活者；大開的天門歡迎升天的人。 因此，右盜升入樂園；聖人們的身體進入聖城；亡者回到生者那裡；基督一復活，萬物啟程而升入更高的境界。 陰府將所囚禁的人送回地上，大地把它所埋葬的人送到天堂，天堂把它所接納的人呈獻給上主；救主的苦難用同一個行動，把人從深淵提出，使人從地下復活，把人安置在高天。 因為基督的復活、是亡者的生命、罪人的寬赦，聖人的榮耀。聖先知邀請所有的受造物慶祝基督的復活：因為他說，在上主所安排的這一天，應該踴躍歡騰。 基督的光明是不夜的白晝，是無盡止的白晝。基督就是這白晝，保祿宗徒也說：「黑夜已過，白晝來臨。」他說的「黑夜已過」，便是說黑夜不再來了。你要了解這一點：基督的光一照耀，便驅逐了魔鬼的黑暗，罪惡的黑暗也不會隨之而來；基督之光以永存的光輝、驅散暫時的黑暗，阻止罪惡狡猾的偷襲。 聖子本身就是白晝，身為白晝的父把自己的奧秘揭示給祂。我說祂本身就是白晝，祂藉撒羅滿的口說：「我曾使常明不滅的光在天空中升起。」 就像這天上的白畫之後，總沒有黑夜，同樣，基督的正義來到後，罪惡的黑暗也不會隨之而來。天上的光將永遠照耀，常常閃爍發光，任何黑暗都不能將它籠罩。同樣，基督之光也要永遠閃耀，發光照射，不會被任何罪惡的黑暗所阻斷，因此聖史若望說：「光在黑暗中照耀，黑暗不能勝過它。」 所以，弟兄們，在這神聖的日子，我們大家都該歡欣鼓舞。誰也不該因良心負罪而逃避這共同的喜樂；誰也不要因個人的過失而遠離公眾的祈禱：在這神聖的日子，即便是罪人，也不該對罪赦而失望，因為罪赦是一項偉大的特恩。既然右盜掙得了樂園，為什麼基督徒不配得到寬恕呢？ | Per resurrectiónem Christi aperítur tártarum, per neóphytos Ecclésiæ innovátur terra, cælum per Sanctum Spíritum reserátur; apértum enim tártarum reddit mórtuos, innováta terra gérminat resurgéntes, cælum reserátum súscipit ascendéntes. Dénique ascéndit latro in paradísum, sanctórum córpora ingrediúntur in sanctam civitátem, ad vivos mórtui revertúntur; et proféctu quodam in resurrectióne Christi ad altióra cuncta eleménta se tollunt. Tártarum quos habet reddit ad súperos, terra quos sépelit mittit ad cælum, cælum quos súscipit repræséntat ad Dóminum; et una eadémque operatióne Salvatóris pássio élevat de imis, súscitat de terrénis, cóllocat in excélsis. Resurréctio enim Christi defúnctis est vita, peccatóribus vénia, sanctis est glória. Omnem ergo creatúram ad festivitátem resurrectiónis Christi prophéta sanctus invítat; ait enim exsultándum in hac die quam fecit Dóminus et lætándum. Lux Christi dies est sine nocte, dies sine fine. Quod autem iste dies Christus sit, Apóstolus dicit: Nox præcéssit, dies autem appropinquávit. Præcéssit, inquit, nox, non séquitur, ut intéllegas, superveniénte Christi lúmine, diáboli ténebras effugári et peccatórum obscúra non súbsequi; et iugi splendóre prætéritas calígines depélli, subrepéntia delícta prohibéri. Ipse est enim dies Fílius, cui Pater dies divinitátis suæ erúctat arcánum. Ipse, inquam, est dies, qui ait per Salomónem: Ego feci ut orirétur in cælo lumen indefíciens. Sicut ergo diem cæli nox omníno non séquitur, ita et Christi iustítiam peccatórum ténebræ non sequúntur. Semper enim dies cæli splendet, lucet et fulget, neque áliqua potest obscuritáte conclúdi; ita et lumen Christi semper micat, rádiat, corúscat, nec áliqua potest delictórum calígine comprehéndi, unde ait evangelísta Ioánnes: Et lux in ténebris lucet, et ténebræ eam non comprehendérunt. Igitur, fratres, omnes in hac die sancta exsultáre debémus. Nullus se a commúni lætítia peccatórum consciéntia súbtrahat, nullus a públicis votis delictórum sárcina revocétur! Quamvis enim peccátor, in hac die de indulgéntia non debet desperáre; est enim prærogatíva non parva. Si enim latro paradísum méruit, cur non mereátur véniam christiánus? |
No comments:
Post a Comment