| 選讀聖義範講道集 | Ex Sermónibus sancti Ephræm diáconi (Sermo de Domino nostro, 3-4. 9: Opera edit. Lamy, 1, 152-158. 166-168) |
| 基督的十字架是人類的救援 | Crux Christi, salus humani generis |
| 我們的主曾受死亡的踐踏，但祂却把死亡踏平，開闢了一條道路。祂曾屈服於死亡權下，並自願忍受了死亡，就是為了要摧毀死亡，縱使死亡並不願意。原來我們的主背著十字架出來時，是死亡所願意的；但祂在十字架上大聲喊叫，把死去的人從「地府」中領出來時，死亡並不願意。 死亡藉著祂擁有的肉體殺死了祂，這同一身體也是祂用以戰勝死亡的武器。基督的天主性為祂的人性掩蔽，而走近了死亡；死亡便把祂殺死；而死亡本身也被殺死。死亡殺死基督本性的生命，但祂超性的生命却把死亡殺死。 顯然，基督若沒有肉身，死亡也無從吞噬祂；祂若沒有血肉，那地府也無法吃掉祂。因此，基督便來到貞女處，以便從她那裏找到一部車子，把它帶到地府去。祂帶著祂所取的肉身進入了地府，奪取了它的寶庫，分散了它的珍寶。 為此，基督來到眾生之母、厄娃身邊。厄娃本身是葡萄園；死亡藉厄娃的手拆開了它的圍牆，使她嚐到死亡的惡果。從此，眾生之母厄娃，便成為眾生死亡的根由。 但新葡萄樹、瑪利亞，代替了舊葡萄樹、厄娃，開花結果；新生命基督住在她內。這樣當死亡大膽地依習慣接近她、以尋求獵物時，那摧毀死亡的生命却隱藏在新的葡萄樹中。因此，當死亡毫無怕懼地吞食了祂時，祂便解救了生命，也解救了多人免於死亡。 這位出類拔萃的木匠之子，把祂所背的十字架，在那吞噬一切的地府上樹立了起來，領導整個人類，進入生命的居所。因為人類曾因樂園的果樹墮入了陰府；如今却藉十字木架越過死亡、而進入生命的居所。因此，在前述的果樹上曾接上了酸苦的樹枝，而在後者樹幹上卻接上了甘甜的樹枝，好使我們在這樹上認出來，沒有任何受造物能抵抗的那一位。 願榮耀歸於祢！因為祢把十字架作為越過死亡的橋樑，好使人靈越過死亡的領域進到永生的境地。 願榮耀歸於祢！因為祢穿上了那有死人類的肉體，使它成為有死人類的生命之源。基督！祢確是生活的；因為那殺死祢的人們，真像農夫對待生命一樣：他們把祢的生命深埋地下，一如把麥粒播種土內，使它發芽滋生，結出許多新的麥粒。 請大家前來，向祂獻上我們的愛，作為我們偉大普遍的祭獻！請大家在祂面前，詠唱優美無比的聖歌和禱詞。因為祂曾將十字架獻給了天主作為祭祀，好使我們眾人從這十字架汲取豐富的恩寵。 | Dóminus noster a morte conculcátus est et vicíssim eam véluti viam contrívit. Ipse subiécit se morti eámque volens sustínuit, ut mortem noléntem disíceret. Exívit enim Dóminus noster portans crucem, morte id volénte; clamávit autem in cruce et edúxit mórtuos ex ínferis, morte quamvis invíta. Per corpus quod gerébat occídit eum mors; iísdem armis ipse victóriam de morte reportávit. Occultávit se divínitas sub humanitáte et accéssit ad mortem, quæ occídit et occísa fuit. Occídit mors vitam naturálem, eam vicíssim occídit vita supernaturális. Quia ígitur non póterat mors devoráre eum absque córpore, neque inférnus eum deglutíre absque carne, venit ille ad Vírginem, ut exínde, sumpto curru, veherétur ad ínferos. In córpore autem assúmpto ingréssus est ínferos, dirípuit gazas eórum et thesáuros dissipávit. Venit ígitur ad Evam, matrem ómnium vivéntium. Ipsa est vínea, cuius sæpem mors apéruit própriis Evæ mánibus, ut gustáret fructus eius; unde Eva, mater ómnium vivéntium, fons mortis effécta est ómnibus vivéntibus. Flóruit autem María, nova vitis præ vite antíqua Eva, habitavítque in ea vita nova Christus, ut, morte pascénte et accedénte confidénter pro more, ei in fructu mortáli occultarétur Vita mortis destructíva. Cum ígitur mors absorbuísset eum, nihil timens, liberávit vitam et cum ea multos. Exímius idem fabri fílius, qui evéxit crucem suam supra ínferos ómnia deglutiéntes, étiam humánum genus in domum vitæ tránstulit. Quia autem per lignum delápsum erat humánum genus in inferióra loca, super lignum tránsiit in domum vitæ. In quo ígitur ligno insértus fúerat acérbus, súrculus insértus fuit dulcis, ut agnoscámus eum, cui nulla resístit creatúra. Tibi glória! qui crucem tuam pontem exstruxísti super mortem, ut per eam tránseant ánimæ e regióne mortis in regiónem vitæ. Tibi glória! qui induísti corpus hóminis mortális illúdque fontem vitæ effecísti ómnibus mortálibus. Tu plane vivis; nam occisóres tui véluti agrícolæ egérunt erga vitam tuam; scílicet eam tamquam tríticum in profúndo seminárunt, ut inde resúrgeret et secum suscitáret multos. Veníte, offerámus amórem nostrum sacrifícium magnum et universále, ditíssima effundámus cántica et oratiónes ei qui óbtulit crucem suam sacrifícium Deo, ut ex illa nos omnes ditésceret. |
No comments:
Post a Comment