| 選讀聖良一世教宗講道集 | Ex Sermónibus sancti Leónis Magni papæ (Sermo 12, De Passione, 3. 6-7: PL 54, 355-357) |
| 基督生活在祂的教會內 | Christus vivens in sua Ecclesia |
| 親愛的諸位，無疑的，天主聖子取了人性，就與人性密切結合；因此不但在祂這人身上──這人是受造物的首生者──，而且在眾聖人身上，只是同一個基督；就如頭不能與肢體分離，同樣，肢體也不能與頭分離。 「天主是萬物之中的萬有」，這不是指的現世生活，而是指的永遠的生活。但是，即使現在，天主以不可分離的方式居住在祂的聖殿中──祂的教會內，一如祂所應許的：「看哪！我要與你們常常在一起，直到今世的終結。」 天主聖子為使天人和好，所行所言的一切，我們不僅在過去的歷史上得以知道，而且藉祂現在所有的作為而能體驗到其實效。 是那位因聖神而生於貞女的基督，藉同一聖神的默化，使純潔的教會成為多產的母親。使它藉著洗禮，給天主產生無數的子女。聖經論及這些子女說：「他們不是由血氣，也不是由肉慾，也不是由男慾，而是由天主生的。」 是在基督身上，亞巴郎的後裔蒙祝福，因為全世界將承認是他的後代：當天主應許他的子孫藉信德、而非藉血統而誕生時，聖祖便成了萬民之父。 是基督把天下萬民合成一牧一棧，沒有一個民族除外；祂天天在應驗祂所曾預許的：「我有其他不屬於這羊棧的羊，我該領導牠們來皈依我；牠們將聽我的聲音，而成為一牧一棧。」 基督雖曾對宗徒之長伯多祿說：「你要牧養我的羊」，但事實上，祂自己是所有牧者職務的唯一總管；那來到伯多祿那裡的羊羣，是祂在豐美的草場中餵養牠們；因此，有無數的羊，蒙受了祂愛心的關注，便毫不遲疑地甘願為牧者之名效勞，雖死不辭，就如善牧不惜為羊羣捨生。 不只是殉道者的英勇，而且所有相信及在洗禮時重生的子民，無一不是與祂分擔祂的苦難。 我們之所以用正直真誠的無酵餅、依法舉行主的逾越節就在於此：舊日邪惡的酵母除去後，新的受造物就以主基督作飲食，飽享盛宴。 原來，我們領受基督的體和血，就是要使我們與所領受的同化。祂使我們與祂同死、同葬、同復活；我們要在心靈中和肉身上帶著祂的形像。 | Non est dúbium, dilectíssimi, natúram humánam in tantam conexiónem a Fílio Dei esse suscéptam, ut non solum in illo hómine, qui est primogénitus totíus creatúræ, sed étiam in ómnibus sanctis suis unus idémque sit Christus; et sicut a membris caput, ita a cápite membra dívidi non possint. Quamvis enim non istíus vitæ sit, sed ætérnæ, ut sit Deus ómnia in ómnibus; tamen étiam modo templi sui, quod est Ecclésia, indivísus habitátor est, secúndum quod ipse promísit, dicens: Ecce ego vobíscum sum ómnibus diébus usque ad consummatiónem sǽculi. Omnia ígitur quæ Dei Fílius ad reconciliatiónem mundi et fecit et dócuit, non in história tantum præteritórum nóvimus, sed étiam in præséntium óperum virtúte sentímus. Ipse est, qui, de Spíritu Sancto ex Matre éditus Vírgine, incontaminátam Ecclésiam suam eádem inspiratióne fecúndat, ut per baptísmatis partum innumerábilis filiórum Dei multitúdo gignátur, de quibus dícitur: Qui non ex sanguínibus, neque ex voluntáte carnis, neque ex voluntáte viri, sed ex Deo nati sunt. Ipse est, in quo semen Abrahæ totíus mundi adoptióne benedícitur; et fit patriárcha géntium pater, dum promissiónis fílii fide, non carne nascúntur. Ipse est qui, nullíus gentis exceptiónem fáciens, de omni natióne quæ sub cælo est unum sanctárum óvium éfficit gregem, et cotídie implet quod promíserat, dicens: Hábeo et álias oves, quæ non sunt ex hoc ovíli, et illas opórtet me addúcere, et vocem meam áudient, et erit unus grex et unus pastor. Quamvis enim beáto Petro principáliter dicat, Pasce oves meas, ab uno tamen Dómino ipsa ómnium régitur cura pastórum, et veniéntes ad petram tam lætis tamque irríguis páscuis alit, ut innúmeræ oves, dilectiónis pinguédine roborátæ, sicut bonus pastor dignátus est pro óvibus suis ánimam suam pónere, ita et ipsæ non dúbitent pro nómine pastóris occúmbere. Ipse est, cui non solum gloriósa mártyrum fortitúdo, sed étiam ómnium renascéntium fides in ipsa regeneratióne compátitur. Hoc est, quo Pascha Dómini in ázymis sinceritátis et veritátis legítime celebrátur; dum, ferménto véteris malítiæ abiécto, nova creatúra de ipso Dómino inebriátur et páscitur. Non enim áliud agit participátio córporis et sánguinis Christi, quam ut in id quod súmimus transeámus; et in quo commórtui et consepúlti et conresuscitáti sumus, ipsum per ómnia et spíritu et carne gestémus. |
No comments:
Post a Comment