| 選讀聖奧思定主教《若望福音釋義》 | Ex Tractátu sancti Augustíni epíscopi in Ioánnem (Tract. 84, 1-2. CCL 36, 536-538) |
| 圓滿的愛 | Plenitudo dilectionis |
| 親愛的弟兄們，我們該彼此相愛的愛如何才算圓滿呢？主基督曾說：「人若為自己的朋友捨棄生命，再沒有比這愛情更大的。」因此，同一若望聖史的書信裡說：「正如基督為我們捨棄了自己的生命；同樣，我們也應該為弟兄們捨棄生命。」就是說我們該彼此相愛，如同那為愛我們而捨生的基督一樣。 同樣，撒羅滿的箴言也記載：「當你與首長坐席時，你應小心觀察，在你面前擺著的是什麼，然後你也要準備行動，要知道你應準備同樣的菜肴。」這「首長的筵席」指的是什麼呢？不是指那用為我們捨生的基督的聖體聖血作飲食的筵席嗎？所謂「坐席」，不是指人謙卑地來領主的體血嗎？所謂「你應小心觀察，在你面前擺著的是什麼」，不是指你應相稱地想想這偌大的恩賜嗎？所謂「你要知道，你應準備同樣的菜肴」，這不是指我所說過的「正如基督為我們而捨生，我們也應為弟兄們捨生」嗎？如伯多祿宗徒所說的：「基督為我們受了苦，給我們留了榜樣，使我們追隨祂的足跡。」這就是準備同樣的菜肴。這就是殉道烈士以熾熱的愛火所做的。如果我們不是空空地紀念他們的節日，如果我們來到主的祭台前，參與殉道者昔日所參與的同樣的宴席，那末，我們也該像他們一樣、準備同樣的菜肴。 但我們在這聖筵上追念殉道烈士，不像追念其他的亡者，為他們的安息而祈禱；而是求他們為我們轉禱，使我們追隨他們的芳蹤。因為他們達到了主所說的那一種至大無比的愛。他們為弟兄們所表現的，就是他們從主的聖筵中所得到的。 但我們不能因此而說，如果殉道者為基督而流血，就能與基督相比。因為基督有權捨棄自己的生命，也有權取回。但我們不能願意生活多久、就生活多久。即使我們不願意死，我們也得死。基督一死、便立刻消滅了死亡；我們是在祂的死亡中、得從死亡中解脫。基督的肉軀沒有見到腐朽；而我們的肉軀腐朽後，在世末時，才因基督而穿上不朽。基督為拯救我們，並不需要我們；我們沒有祂，却什麼也不能做。基督把自己給予我們，有如樹幹將生命給予樹枝；我們沒有基督，也就沒有生命。 最後，弟兄們雖為弟兄們死去，但沒有一位殉道者是為赦免弟兄們的罪過而流血的，基督就為我們這樣做了。這一點，基督沒有讓我們效法祂，祂只要我們感謝祂。因此，殉道者為弟兄們流血致命時，為弟兄們所準備的，正是他們從主的聖筵中所獲得的。所以我們該彼此相愛，一如基督愛了我們，並為我們捨棄了生命。 | Plenitúdinem dilectiónis qua nos ínvicem dilígere debémus, fratres caríssimi, definívit Dóminus dicens: Maiórem hac dilectiónem nemo habet, ut ánimam suam ponat quis pro amícis suis. Fit ex hoc cónsequens, quod idem iste evangelísta Ioánnes in epístola sua dicit: Ut quemádmodum Christus pro nobis ánimam suam pósuit, sic et nos debeámus pro frátribus ánimas pónere; diligéntes útique ínvicem sicut ipse diléxit nos, qui pro nobis ánimam suam pósuit. Nimírum hoc est quod légitur in Provérbiis Salomónis: Si séderis cenáre ad mensam poténtis, consíderans intéllege quæ apponúntur tibi; et sic mitte manum tuam, sciens quia tália te opórtet præparáre. Nam quæ mensa est poténtis, nisi unde súmitur corpus et sanguis eius qui ánimam suam pósuit pro nobis? Et quid est ad eam sedére, nisi humíliter accédere? Et quid est consideráre et intellégere quæ apponúntur tibi, nisi digne tantam grátiam cogitáre? Et quid est sic míttere manum, ut scias quia tália te opórtet præparáre, nisi quod iam dixi, quia sicut pro nobis Christus ánimam suam pósuit, sic et nos debémus ánimas pro frátribus pónere? Sicut enim ait apóstolus Petrus: Christus pro nobis passus est, relínquens nobis exémplum, ut sequámur vestígia eius. Hoc est tália præparáre. Hoc beáti mártyres ardénti dilectióne fecérunt; quorum si non inániter memórias celebrámus, atque in convívio quo et ipsi saturáti sunt, ad mensam Dómini accédimus, opórtet, ut quemádmodum ipsi, et nos tália præparémus. Ideo quippe ad ipsam mensam non sic eos commemorámus, quemádmodum álios qui in pace requiéscunt, ut étiam pro eis orémus, sed magis ut ipsi pro nobis, ut eórum vestígiis adhæreámus; quia implevérunt ipsi caritátem qua Dóminus dixit non posse esse maiórem. Tália enim suis frátribus exhibuérunt, quália de Dómini mensa páriter accepérunt. Neque hoc ita dictum sit, quasi proptérea Dómino Christo pares esse possímus, si pro illo usque ad sánguinem martýrium duxérimus. Ille potestátem hábuit ponéndi ánimam suam, et íterum suméndi eam; nos autem nec quantum vólumus vívimus, et mórimur etiámsi nólumus; ille móriens mox in se occídit mortem, nos in eius morte liberámur a morte; illíus caro non vidit corruptiónem, nostra post corruptiónem, in fine sǽculi per illum induétur incorruptiónem; ille nobis non indíguit ut nos salvos fáceret, nos sine illo nihil póssumus fácere; ille se nobis palmítibus prǽbuit vitem, nos habére præter illum non póssumus vitam. Postrémo etsi fratres pro frátribus moriántur, tamen in fraternórum peccatórum remissiónem nullíus sanguis mártyris fúnditur, quod fecit ille pro nobis; neque in hoc quid imitarémur, sed quid gratularémur cóntulit nobis. Quátenus ergo mártyres pro frátribus sánguinem suum fudérunt, háctenus tália exhibuérunt, quália de mensa domínica percepérunt. Diligámus ergo ínvicem, sicut et Christus diléxit nos, et trádidit semetípsum pro nobis. |
No comments:
Post a Comment