Thursday, April 20, 2023

부활 제3주간 목요일 | Hebdomada tertia (III) Paschæ Feria quinta

성 이레네오 주교의 저서 ‘이단자를 거슬러’에서 Ex Tractátu sancti Irenǽi epíscopi Advérsus hǽreses (Lib. 5, 2, 2-3: SCh 153, 30-38)
감사제는 부활의 보증입니다  Eucharistia, arrha resurrectionis
만일 육신이 구원되지 못한다면 주님은 당신 피로 우리를 구속하지 않으셨습니다. 또 감사제에서 나누어 주는 잔도 그분의 피에 참여하는 것이 되지 못하며, 우리가 떼는 빵도 그분의 몸에 참여하는 것이 되지 못합니다. 피는 핏줄과 살, 즉 인간 본체와 불가분리적으로 연결되어 있습니다.

하느님의 말씀께서는 이 인간 본체를 취하시어 우리를 당신 피로 구속하셨습니다. 주님의 사도는 “그분 안에서 우리는 구속되고 그분의 피를 통하여 죄 사함을 받았습니다.”라고 말해 줍니다.

우리는 그분의 지체들입니다. 또 그분은 피조물을 통해 우리를 양육시키고자 해를 뜨게 하시고 비를 내리게 하십니다. 그래서 피조물에서 나오는 포도주는 우리 피를 풍성하게 하는 당신의 피라고 하셨으며, 피조물에서 나오는 빵은 우리 몸을 자라게 하는 당신의 몸이라는 것을 확인해 주셨습니다.

주님의 말씀으로 감사의 기도를 바칠 때 물과 혼합된 포도주와 사람이 만든 빵이 그리스도의 피와 몸으로 변화되어 우리의 육신을 양육하고 견고케 합니다. 어떻게 이단자들이 그리스도의 몸과 피로 양육되는 그분의 지체인 우리 육신이 영원한 생명인 하느님이 은혜를 받을 자격이 없다고 주장할 수 있겠습니까?

성 바오로는 에페소인들에게 보낸 편지에서 “우리는 그분의 몸, 살과 뼈의 지체들”이라고 기록하고 있습니다. 이것은 볼 수 없는 영적인 사람에 대한 말이 아니고 - 영은 뼈도 살도 없습니다. - 살과 신경과 뼈로 구성된 실제적인 사람에 대한 말입니다. 사람은 그리스도의 피인 포도주로 양육되고 그리스도의 몸인 빵으로 견고케 됩니다.

포도 줄기가 땅에 자리잡으면 때가 이를 때 열매를 맺으며, 땅에 떨어져 죽은 한 알의 밀도 모든 사물을 떠받들고 계시는 하느님 영의 힘에 의해 생명으로 되살아나 백배의 열매를 맺습니다. 그리고 나서 사람의 수고로 사람이 사용 할 수 있는 것이 되고, 그것에다 주님의 말씀으로 감사의 기도를 바칠 때 그리스도의 몸과 피인 감사제가 됩니다. 그래서 우리 몸이 성체와 성혈로 양육된다면 땅에 묻혀 부패한 후 때가 이르러 하느님의 말씀께서 아버지 하느님의 영광을 위하여 그 몸에 생명을 주실 때 부활할 것입니다. 그렇게 하여 연약함 가운데 당신의 권능이 완전해지시는 하느님께서는 멸하고야 말 것에 불사 불멸을 베푸시고 부패하고야 말 것에 부패하지 않는 능력을 주십니다.
Si caro non salvétur, nec Dóminus sánguine suo redémit nos, neque calix eucharístiæ communicátio sánguinis eius est, neque panis quem frángimus communicátio córporis eius est. Sanguis enim non est nisi a venis et cárnibus et a réliqua quæ est secúndum hóminem substántia, quæ vere factum Verbum Dei sánguine suo redémit nos, quemádmodum et Apóstolus eius ait: In quo habémus redemptiónem, per sánguinem eius, remissiónem peccatórum.

Et quóniam membra eius sumus, et per creatúram nutrímur, creatúram autem ipse nobis præstat, solem suum oríri fáciens et pluens quemádmodum vult; eum cálicem, qui est a creatúra, suum sánguinem conféssus est, ex quo auget nostrum sánguinem; et eum panem, qui est a creatúra, suum corpus confirmávit, ex quo nostra auget córpora.

Quando ergo et mixtus calix, et factus panis pércipit verbum Dei, et fit eucharístia sánguinis et córporis Christi, ex quibus augétur et consístit carnis nostræ substántia; quómodo carnem negant capácem esse donatiónis Dei, quæ est vita ætérna, quæ sánguine et córpore Christi nutrítur, et membrum eius est?

Quemádmodum et beátus Apóstolus ait in ea, quæ est ad Ephésios, epístola: Quóniam membra sumus córporis eius, de carne eius et de óssibus eius, non de spiritáli áliquo et invisíbili hómine dicens hæc – spíritus enim neque ossa neque carnes habet – sed de ea dispositióne, quæ est secúndum verum hóminem, quæ ex cárnibus et nervis et óssibus consístit, quæ de cálice, qui est sanguis eius, nutrítur, et de pane, quod est corpus eius, augétur.

Et quemádmodum lignum vitis, depósitum in terram, suo fructíficat témpore, et granum trítici, décidens in terram et dissolútum, múltiplex surgit per Spíritum Dei qui cóntinet ómnia, quæ deínde per sapiéntiam in usum hóminis véniunt, et percipiéntia verbum Dei eucharístia fiunt, quod est corpus et sanguis Christi; sic et nostra córpora, ex ea nutríta et repósita in terram et resolúta in ea, resúrgent in suo témpore, Verbo Dei resurrectiónem eis donánte, in glóriam Dei Patris, qui huic mortáli immortalitátem circúmdat, et corruptíbili incorruptélam gratúito donat, quóniam virtus Dei in infirmitáte perfícitur.

No comments:

Post a Comment