| 選讀一位先賢的逾越節講道詞 | Ex Homília pascháli Auctóris antíqui (PG 59, 723-724) |
| 精神的逾越節 | Pascha spiritale |
| 我們所慶祝的逾越節，是全人類得救的原因：這救援從第一個人開始，這第一個人是在眾人身上獲救和得到生命。我們現在所慶祝的這部份的和暫時的事件、是那完全與永恒實體的影像與象徵。這是為那現在已經出現之真理的來臨、預先安排的先兆。待真理出現了，那暫時的影像便消失。就如國王駕臨時，沒有人離開國王去尊敬他的肖像。 我們從此可知，象徵低於真理。因為象徵性的逾越節只是慶祝猶人長子的短暫生命；而那真正的逾越節是慶祝所有人類的永生。 誰若暫時逃過死亡，並不是一件大事，因為他在不久後仍會死去；可是，如果我們能完全逃過死亡，便一定是件大事了；這事正發生在我們身上，因為我們的基督──逾越節羔羊、真為我們犧牲了。 如果我們正確地解釋，此慶節的名稱已指出，這實在是出類拔萃的大慶日。因為逾越節意指「經過」──即擊殺長子的殲滅者、經過了希伯來人的家。可是，在我們身上，殲滅的經過是真實的，因為它越過了我們而未傷害我們。事實上耶穌使我們復活了起來，而獲享永生。 倘若我們立刻探討它和真理的關係：逾越期及長子的被救事跡規定在一年的「開始」慶祝，這又有什麼意義呢？答覆是，真正的逾越節羔羊的祭獻，就是我們永生的開始。 一年是永世的象徵，因為一年又一年地循環，永不停止。基督──來世之父，為我們祭獻了自己。祂把我們以往的生活視作陳跡；祂藉著重生的洗禮，使我們按照祂死亡和復活的方式，獲得新生命的開始。 因此，如果我們了解逾越節羔羊是為了我們而犧牲自己，也應知道我們新生活開始的時刻，就是基督自己為我們而犧牲的時刻。但是，當我們認出這恩寵，並了解我們的生命是基督的犧牲賺來時，就是基督為我們犧牲了。 我們了解了這些，就該渴求開始度一個新生活，絕不該再過舊生活了。因為「我們既死於罪惡，怎能還在罪惡中生活呢？」 | Pascha a nobis celebrátum salútis universórum hóminum causa est, incipiéndo a primo hómine, qui in ómnibus servátur et vivificátur. Partes autem perfectórum, et temporánea illa, æternórum imágines et typi, prius excogitáta fúerant, ut veritátem nunc oriéntem adumbrárent; veritáte autem præsénte, typus témpori cedat opórtet; ut, adveniénte rege, nullus, rege vivénte relícto, eius imáginem adoráre dignétur. Hinc vero palam est quantum typus cedat veritáti, quod typus brevem célebret vitam Iudaicórum primogenitórum, véritas autem perpétuam hóminum ómnium vitam. Neque enim magnum est mortem ad breve tempus effúgere eum, qui paulo post moritúrus est, sed magnum útique est mortem omníno effúgere; quod nobis contíngit, quibus Pascha immolátus est Christus. Ipsum festi nomen magnam præfert excelléntiam, si secúndum rei veritátem explicétur. Pascha enim transítum signíficat, quod Hebræórum domos pertransíerit exterminátor ille, qui primogénita percutiébat. Tránsitus porro exterminatóris apud nos verus est, quia nos intáctos pertránsit, ad vitam ætérnam a Christo suscitátos. Quid sibi vult illud, si statim ad veritátis speculatiónem referátur, quod tempus illud anni inítium definiátur, quo pascha fiébat ac primogenitórum salus? Quia nobis étiam veri Páschatis sacrifícium est inítium vitæ ætérnæ. Annus quippe est sǽculi sýmbolum, quia círculum decúrrens in seípsum semper revólvitur, et in nullo quiéscit fine. Atque pater futúri sǽculi oblátus est Christus pro nobis in sacrifícium, ac, priórem vitam nostram quasi nullíus témporis fáciens, alteríus vitæ princípium dat nobis per lavácrum regeneratiónis, secúndum similitúdinem mortis et resurrectiónis suæ. Itaque quisquis Pascha novit propter se immolátum, hoc sibi vitæ princípium suppónat, a quo immolátus pro ipso est Christus. Tunc autem pro ipso immolátur, quando grátiam agnóscit, et vitam per istud sacrifícium partam intéllegit. His porro cógnitis, novæ vitæ inítium accípere sátagat, neque ad véterem vitam ultra recúrrat, cuius finis advénit. Nam, qui mórtui sumus peccáto, inquit, quómodo adhuc vivémus in illo? |
No comments:
Post a Comment