| 選讀聖加大利納的對話論天主的上智 | E Diálogo sanctæ Catharínæ Senénsis vírginis de divína Providéntia (Cap. 167, Gratiarum actio ad Trinitatem: ed. lat., Ingolstadii, 1583, f. 290v-291) |
| 我品嘗了，也看到了 | Gustavi et vidi |
| 永恒的天主，永恒的聖三！祢使祢唯一聖子的寶血與祢的天主性結合，而珍貴無比。永恒的聖三！祢好像深邃的海洋：我在裡面越尋找，找到的就越多；我找到的越多，也就越尋找祢。祢充滿我的靈魂，但似乎總不能使我滿足，因為在祢的深淵裡，當祢充滿我的靈魂時，我却更覺饑餓，更渴望祢，企盼在祢的光明內看到祢──真正的光明。 永恒的聖三！我以理智之光，並在祢的光明內嘗到了，也看到了祢深淵的無際、和你所造的萬物的美麗。因此我在祢內注視我自己時，便看到我是祢的肖像。永恒的聖父，因為祢使我分享祢的德能和智慧，這智慧原是祢的唯一聖子專有的。聖父，那發自祢、並發自祢聖子的聖神，賜給我意志，使我能愛祢。 永恒的聖三！祢是造物主，我是受造物；我蒙祢光照而認識了：祢藉祢唯一聖子的血再造了我，祢竟然愛上了祢所造的萬物的美麗。 深淵啊！永恒的聖三！天主深邃的海洋！祢能給我比祢本身更大的恩惠嗎？祢是常燃不熄的火，祢以祢的愛火焚毀我的私愛。祢是驅除一切寒冷的火，祢以祢的光明照耀人心，祢藉這光明使我認識祢的真理。 我在信德中──在這面光明之鏡裡認識祢：祢是至善，超越諸善的善，賜與幸福的善，超越一切觀念和判斷的善。祢是超越一切美的美，超越一切智慧的智慧，因為祢就是智慧本身；祢是天使們的神糧，祢因愛火熊熊而把自己賜給人類。 祢是遮蓋我赤裸的衣服，祢以甘飴養育饑餓者，因為祢是甜蜜的，毫無苦味，永恒的聖三啊！ | O Déitas ætérna, o ætérna Trínitas, quæ per uniónem divínæ natúræ fecísti tantum valére prétium sánguinis unigéniti Fílii tui! Tu, Trínitas ætérna, es quoddam mare profúndum, in quo quanto plus quæro, plus invénio; et quanto plus invénio, plus quæro te. Tu quodámmodo insatiabíliter ánimam sátias; quóniam in abýsso tua ita sátias ánimam, quod semper remáneat esúriens atque famélica, te, Trínitas ætérna, peróptans desideránsque te vidére lumen in lúmine tuo. Gustávi et vidi cum lúmine intelléctus, in lúmine tuo abýssum tuam, ætérna Trínitas, atque pulchritúdinem creatúræ tuæ: propter quod intuéndo meípsam in te, vidi me fore tuam imáginem: donánte vidélicet mihi te, Pater ætérne, de poténtia tua et de sapiéntia tua, quæ sapiéntia Unigénito tuo est appropriáta. Spíritus vero Sanctus, qui procédit a te Patre et a Fílio tuo, dedit mihi voluntátem, per quam me facit aptam ad amándum. Nam tu, Trínitas ætérna, factor es, et ego factúra: unde cognóvi, te illuminánte, in recreatióne quam de me fecísti per sánguinem unigéniti Fílii tui, quod amóre captus es de pulchritúdine factúræ tuæ. O abýssus, o Trínitas ætérna, o Déitas, o mare profúndum: et quid maius mihi dare póteras quam teípsum? Tu es ignis qui semper ardes et non consúmeris; tu es qui consúmis calóre tuo quemcúmque próprium amórem ánimæ. Tu es íterum ignis qui tollis omnem frigiditátem, et illúminas mentes lúmine tuo, quo lúmine fecísti me cognóscere veritátem tuam. In huius lúminis spéculo cognósco te summum bonum, bonum super omne bonum, bonum felix, bonum incomprehensíbile, bonum inæstimábile: pulchritúdinem super omnem pulchritúdinem, sapiéntiam super omnem sapiéntiam: quia tu es ipsa sapiéntia, tu cibus angelórum, qui igne caritátis te dedísti homínibus. Tu vestiméntum coopériens nuditátem meam, pascis nos famélicos tua dulcédine, quia dulcis es absque ulla amaritúdine. O Trínitas ætérna! |
No comments:
Post a Comment